Termin "długie pióro" (longfeather) pojawia się czasami w kontekście wystawowej nierozłączki czerwonoczelnej. Ale czym jest "długie pióro"?
Czasami w trakcie rozmów z hodowcami ten termin się pojawia. Jednak nigdy nie znalazłem żadnych konkretnych informacji, aż do czasu gdy trafiłem na artykuł Paulo Brito. Skontaktowałem się z autorem i uzyskałem zgodę na publikację tłumaczenia oraz wykorzystanie fotografii z oryginalnego artykułu. Artykuł pojawił się na dwóch profilach FB jakie posiada Paulo Brito:
Cantinho dos Roseicollis oraz Exotic Bird Colouration And Feather Anatomy
Chciałbym zaznaczyć, że mimo iż w artykule, "longfeather" ("długie pióro") określane jest jako mutacja to nie trafiłem na razie nigdzie indziej na potwierdzenie, że jest to faktycznie w sensie gentycznym mutacja (należy mimo wszystko mieć na uwadze, że termin mutacja nie dotyczy tylko i wyłącznie kolorów).
Poniżej tłumaczenie własne artykułu.
"Longfeather charakterystyka dla gatunku Agapornis roseicollis - autor: Paulo Brito.
Co to są długie pióra? Czy standardowy roseicollis to Iongfeather? Oto pytania, które często dostaję w mojej skrzynce pocztowej.
Co to jest standardowy Agapornis roseicollis?
Nie uważam się za hodowcę "wystawowego". W ciągu 8 lat hodowli i selekcji Agapornis roseicollis, brałem udział tylko w 3 wystawach, w których zdobyłem pierwsze, drugie i trzecie miejsce w najbardziej konkurencyjnych klasach. Na podstawie wyników i mojego doświadczenia jako hodowcy, pozwala mi to stwierdzić, że na każdej wystawie mogą być inne kryteria oceny.
Na potrzeby tego artykułu określę dwa rodzaje wystaw A i B.
Wystawa typu A - Wystawy z dużą liczbą ptaków różnych gatunków. Czasami stosowane kryteria są takie same dla różnych gatunków, np. kondycja fizyczna ptaka i osobisty gust danego sędziego dyktują ostateczny werdykt. Decyzja czasami jest podejmowana metodą porównania i wykluczenia ptaków, przy czym porównywane są małe i duże papugi.
Wystawa typu B - Wystawy małe lub średnie, z wyłącznym udziałem nierozłączek. Z reguły sędziami tych wystaw są również hodowcy nierozłączek. Ten typ wystawy identyfikuje zestaw cech fizycznych, które określają, co będzie fenotypem ptaka wystawowego lub ptaka standardowego. Zwykle kryteria stosowane na tych wystawach różnią się od wystaw A. Cechy takie jak oczy, ułożenie skrzydeł, pozycja łap na żerdzi oraz kolor i rozmiar pazurów nie umkną oczom sędziów. Radzę hodowcom wystawiającym, aby dokładnie zapoznali się z cechami fizycznymi, które będą brane pod uwagę na tego typu wystawach.
Dlaczego mój ptak zajmuje Pierwsze miejsce na wystawie A, a na wystawie B nie jest nagradzany lub odwrotnie?
Poza ilością i jakością ptaków, nie można wymagać od sędziego na wystawie B aby stosował te same kryteria, co sędzia wystawy A. Kolejny szczegół, na który należy zwrócić uwagę, to na kondycja fizyczna tego samego ptaka na różnych wystawach. Stres ma duży wpływ na kondycję fizyczną ptaków i ich piór a u papug szczególnie jest to widoczne. Mam andzieję, ze to pomoże Ci zrozumieć i pogodzić się z decyzjami sędziów.
Czym jest "longfeathers" ("długie pióra")?
Agapornis roseicollis typu "longfeather" został po raz pierwszy rozpoznany w Holandii w 1990 roku. Prawdopodobnie mamy tu doczynienia z dziedzictwem ilościowym, jest ono również znane jako dziedzictwo poligeniczne. To samo się dzieje gdy dwie lub więcej par alleli dodaje lub gromadzi allele danej cechy, tworząc kilka różnych fenotypów. Oznacza to, że nie ma jednego fenotypu opisującego roseicollis "longfeather", dotyczy to pigmentów (a mianowicie więcej psittakofulwiny w porównaniu z typem dzikim) jak również znaczące zmiany w wielkości, kości, strukturze mięśni, a także w wielkości i ilości piór.
Aby hodowca zrozumiał tę mutację wymienię w tym artykule 3 rodzaje "longfeather".
Typ 1 - Ptaki te prezentują fenotyp godny miana "longfeather", są nieco większych rozmiarów niż zielony typ dziki, ale z większą ilością piór i dłuższymi piórami. To ptaki o intensywnym ubarwieniu z lepszym zaznaczeniem maski. Dzioby są krótkie i zwarte, dobrze osadzone między upierzeniem maski, mają długie, cienkie łapy z ciemnoszarymi pazurami. Zwykle ten typ ptaka jest bardzo pospolity na wystawach typu B.
Typ 2 – Ptaki te mają kolory o niskiej intensywności i fenotyp bardzo podobny do typu zielonej nierozłączki czerwonoczelnej typu dzikiego, w przeciwieństwie do typu A nie mają długich piór, są ptakami o krótszych i bardziej zwartych piórach, maski mają o słabych znaczeniach i małej intensywności koloru. Te ptaki mają bardzo dużą budowę kostno-mięśniową, szerokie i bardzo odsłonięte dzioby, grube i jasne łapy, pazury mogą mieć nieregularne kolory.
Typ 3 - Uważam te ptaki za kombinację typu 1 + 2, są to ptaki, które nie pozostają niezauważone, są ogromnymi ptakami z dużą ilością upierzenia i intensywnym ubarwieniem, grubymi łapami i palcami, czasami obrączka 5mm jest za mała. Jedna z trudności, na jakie napotykają hodowcy wystawiający tego typu ptaki, jest uzyskanie maski z dobrymi rozgraniczeniami jak u typu 1, wynika to z faktu zwiększenia rozmiaru, który nieco zniekształca maskę. Możemy rozważyć tzw. longfeather typ 3 bardzo podobnie do WPF (Wystawowa Papuga Falista) zwanej "angielską falistą". Biorąc przykład z "angielskiej falistej" nazwa tego fenotypu mogłaby brzmieć „Holenderska czerwonoczelna” (Dutch Roseicollis).
Hodowla Typ. 3 x Typ. 3 wymaga dużego doświadczenia hodowcy, niezapłodnione jaja są bardzo częste, usuwanie upierzenia w pobliżu kloaki, sztuczna inseminacja i zarządzanie jajami między gniazdami to niektóre techniki stosowane przez bardziej doświadczonych hodowców.
Jeśli przeanalizujemy nazwę „długie pióra” (Longfeathers), określającą ptaki o długich piórach i porównamy ją z "longfeather" typu 2, oznacza to, że nie każdy większy ptak pasuje do miana "longfeather".
Podobnie, jeśli uznamy "longfeather" za mutację wielkości, niektórzy hodowcy mogą nie brać pod uwagę "longfeather" typu 1.
Chociaż nierozłączka czerwonoczelna "longfeather" ("długie pióro") występuje na wystawach i jest bardzo podziwiana, pamiętajmy, że my nie mówimy o mutacji pojedynczej cechy, ale o mutacji ilościowej dziedziczenia, w którym można założyć kilka cech. To nie wystawa A czy wystawa B lub hodowca decyduje o określeniu fenotypu "longfeather".
Mój pomysł nazewnictwa trzech różnych fenotypów "longfeather", które pasują do mutacji longfeather, mają pomóc w podziale cech i wyjaśnić pewne kontrowersje między hodowcami.
Porównanie wielkości nierozłączki czerwonoczelnej "longfeather typ 3" i "normalnych" rozmiarów:
Pomiary nierozłączki czerwonoczelnej "normalnych" rozmiarów i "longfeather typ 3":
Waga: nierozłączki czerwonoczelnej "normalnych" rozmiarów (50-60g) i "longfeather typ 3" (80-90g).
Podziękowania:
- Edgar Tourita za wskazówki i tłumaczenie artykułu na angielski;.
- Dr Hugo Rocha, za wskazówki i pomoc w nakreśleniu tego artykułu. "
